kəsrət

is. <ər.> Çoxluq. Şəhərin havasının qəlizliyindən, tozundan, zəhmətinin kəsrətindən bir qədər asudələşmək və yorulmuş bədənimi köhnə halətinə gətirmək üçün kəndə rəvan oldum. Ə. H.. Münəvvər xanım kəsrəti-ələmdən bilməyirdi nə danışsın. M. S. O.. Gülzar eşq və həvəsin kəsrətindən özünü tamamilə itirib, bir əlini Fərhadın dizi üstə və bir əlini o biri tərəfə uzadıb yerə uzandı. C. C..